Spomenica, crno-zelena traka i ljubičasti cvet: Da li znate značenje srpskog amblema Dana pobede? FOTO

Dan primirja obeležava se u zemljama čija je sudbina 11.11.1918. godine u 11 sati bila na stolu specijalnog vagona maršala Ferdinanda Foša u gradu Kompjenju u Francuskoj, kada su sile Antante potpisale primirje sa Nemačkom i time okončale Prvi svetski rat. Versajskim mirom, potpisanim 28. juna 1919. godine i zvanično je okončan jedan od najkrvavijih ratova u svetskoj istoriji.

• Dan primirja: Šta danas slavimo i zašto je 11. novembar državni praznik?
• Za Ramondu zbog ovoga čula cela Evropa: Jedinstveni cvet za Srbe nosi jaku simboliku VIDEO
• Natalijina ramonda "iznikla" na Sava promenadi u susret Danu primirja
• Prvi susret srpskih sa crnim vojnicima: "Joj, al’ će Bugari da se prepadnu" FOTO

U zemljama Britanskog Komonvelta to je "Dan sećanja", a u SAD je "Dan veterana",

U Srbiji se amblem tog praznika, koji bi trebalo nositi na reveru, sastoji od motiva odlikovanja Albanske spomenice s početka 20. veka: zeleno-crne trake koja okružuje stilizovani prikaz ljubičastog cveta, Natalijine ramonde.

Ta ugrožena biljka raste na istoku Srbije i na planini Kajmačalan, gde je srpska vojska pod komandom vojvode Živojina Mišića, vodila žestoke borbe protiv bugarskih snaga tokom pripreme proboja Solunskog fronta, uvoda u oslobađanje Srbije u Prvom svetskom ratu.

"Simbolika Natalijine ramonde je višestruka, kako zbog staništa, tako i zbog imena. Uglavnom raste na istoku Srbije, ali i na planini Nidže, čiji je najviši vrh Kajmakčalan, poprište slavne bitke u Prvom svetskom ratu", objasnila je 2012, kada je uveden ovaj praznik, Tanja Pušonja iz tadašnjeg Ministarstva rada za Politiku.

Natalijinu ramondu nazivaju i "cvet-feniks" jer se, kada nastupi sušni period, pritaji i osuši, da bi s prvom kišom ponovo ozelenela.

Postoje dve vrlo slične vrste - Natalijina ramonda i Srpska ramonda, koje su evoliurale tako da mogu da podnesu dugačke periode bez vode, objasnila je za BBC biohemičarka Marija Vidović.

Shutterstock/RukiMedia

"To je drevna biljka vaskrsnica. One nisu kao kaktus, ove biljke se potpuno osuše i deluju kao da su mrtve. Međutim ako ih zalijete, za 24 sata oživeće isti ti listovi i zato je uzeta za simbol usrsksnuća srpske države i vojske", napomenula je Vidović.

Osim ramonde, u amblemu se pojavljuje i motiv trake Albanske spomenice, koja se nalazi iznad cveta.

Prvog aprila 1920. godine, putem Ukaza, uspostavljena je Albanska spomenica kao sećanje na prelazak kroz Albaniju tokom Evropskog rata 1915. godine.

Prema ovom Ukazu, pravo na Spomenicu imali su svi vojni pripadnici koji su bili angažovani tokom prolaska kroz Albaniju, uključujući i članove stranih vojnih misija koji su zajedno sa srpskom vojskom prolazili kroz tu zemlju.

Spomenica je izrađena u obliku dvoglavog orla sa srpskim grbom na grudima i kraljevskom krunom na vrhu.

Na prednjoj strani, ispod orla, nalazi se medaljon okružen vencem od lovora, s profilom Aleksandra Karađorđevića, uz natpis: "Svojim ratnim drugovima Aleksandar".

Na poleđini, u tri reda, stoji natpis: "Za vernost otadžbini".

Srbija je, posle ogromnih gubitaka, uz pomoć saveznika na ostrvu Krf obnovila snage i krenula u proboj Solunskog fronta, do kog će doći 1918. godine.

Ukazom od 6. novembra 1921. godine, Spomenicom je odlikovano 142.148 oficira, podoficira, kaplara, redova, obveznika činovničkog reda i sveštenika.

Britanika navodi podatak da je Srbija ukupno izgubila više od 330.000 ljudi tokom rata.

Naredbom od 6. marta 1940. godine, svi pripadnici crnogorske vojske koji su ostali na vojnoj dužnosti zajedno sa srpskom vojskom na Solunskom frontu bili su odlikovani Albanskom spomenicom.