Naučnici otkrili stvari koje menjaju istoriju

Najverovatnija i utvrđena teza je da su govornici protoindoevropskog jezika živeli u stepama severno od Crnog i Kaspijskog mora, pokazalo je istraživanje koje je sprovelo desetine naučnika iz više zemalja. Ovo snažno potvrđuje prvu tezu, da je indoevropska domovina u istočnoevropskim stepama.

Prva naučna studija, pod nazivom Genetsko poreklo Indoevropljana i u kojoj je učestvovalo više od 90 naučnika, bavi se pitanjem porekla Indoevropljana, a ovog pitanja dotiče se i studija Genetska istorija prostora severno od Crnog mora od neolita do bronzanog doba, u kojoj je učestvovalo više od 30 naučnika.

Govornici indoevropskog prajezika se nekoliko decenija povezuju sa nosiocima Jamnaja kulture. Nazvana po pećinama u kojima su pripadnici ove kulture sahranjivali svoje mrtve, ova kultura je nastala oko 3.300 godina pre nove ere u stepama severno od Crnog i Kaspijskog mora.

Do 3.000 godina pre nove ere, kultura Jamnaja dostigla je svoj najveći obim, protežući se od današnje Mađarske na zapadu do današnjeg Kazahstana na istoku.

Kako bi lokalizovali pretke i geografsko poreklo pripadnika Jamnaja kulture naučnici su proučavali DNK 428 pojedinaca, od kojih je 299 genetski sekvencirano po prvi put.

Prvi genetski klaster nazvan je Kavkaz-Donja Volga. Ovaj genetski gradijent se protezao od jermenskih visoravni južno od Kavkaza do stepa duž donje Volge u današnjoj Rusiji. Ovaj klaster ima jake korene u genetskoj populaciji poznatoj u nauci kao "kavkaski lovci i sakupljači".

Razvoj populacije

Dvosmerni tok gena duž ovog genetskog gradijenta stvorio je izmešane međupopulacije, kako na Severnom Kavkazu, kao što su ljudi majkopske kulture, tako i u istočnoevropskoj stepi, kao što je populacija koja je živela na području današnjeg južnoruski grad Remontnoje.

Članovi genetskog klastera Kavkaz-Donja Volga pomogli su da se formiraju dve nove populacije koje su živele duž velike istočnoevropske reke mešanjem sa lokalnim istočnoevropskim grupama lovaca-sakupljača. Stanovništvo Volge je nastalo kada su se ljudi iz oblasti duž donje Volge pomešali sa populacijama koje su živele dalje uzvodno i koje su imale više istočnoevropskog porekla lovaca-sakupljača.

Dnjeparska populacija je nastala kada su pripadnici populacija sa donje Volge (deo prvog klastera) migrirali na zapad, na područje današnje Ukrajine, i pomešali se sa lokalnim lovcima i sakupljačima, koje naučnici nazivaju ukrajinskim neolitskim lovcima i sakupljačima.

Pripadnici ove populacije su u arheologiji poznati kao nosioci kulture Srednjeg Stoga Pripadnici srednjestoške kulture, tj. dnjeparsko stanovništvo su ipak preci nosilaca Jamnaja kulture. Ovo stanovništvo Dnjepra doživelo je brz demografski rast 3.750-3.350 godina pre nove ere, ubrzavajući ekspanziju naroda Jamna kulture.

Populacija duž donje Volge  se takođe proširila u Anadoliju i doprinela je najmanje desetinom gena genetskom fondu populacija bronzanog doba u centralnoj Anadoliji. Među ovim centralnoanadolskim stanovništvom bili su Hetiti. Govorili su hetitskim jezikom, koji je deo indoevropskih jezika, ili je bar usko srodan sa njim.

Prema studiji koreni i protoindoanatolskog jezika (jezik koji je predak i anadolskog i indoevropskog jezika) mogu se naći u članovima Kavkaz-Donja Volga genetskog klastera koji su živeli otprilike između 4.400 i 4.000 godina pre nove ere.