Preminuo književnik Radivoj Šajtinac

Radivoj Šajtinac je rođen 1949. godine u Zrenjaninu, studirao je opštu književnost sa teorijom književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu, a bio je član SKD, društva književnika Vojvodine i Srpskog PEN-a, kao i osnivač i dve decenije glavni i odgovorni urednik časopisa za književnost i kulturu "Ulaznica".

Objavio je knjige pesama "Oružje ljudski ranjeno" (1970), "Šumi se vraćaju pragovi" (1974), "Darovno putovanje" (1978), "Panglosov izveštaj" (1982), "Suze u luna-parku" (1987), "Očenaš na Tajms skveru" (1991), "Olovni dolov" (1995), "Led i mleko" (2003) i druge.

Od proznih knjiga objavio je "Banatsku čitanku" (1991), "Moj begejski deo sveta" (1994), "Bajke o grmu" (1995), "Čehovija" (1996), "Vez u vazduhu" (1998), "Žrtve bidermajera" (2000)", "Sibilski glasovi" (2001) i druge, kao i knjige eseja "Demogorgon" (1990), "Hotel Čarnojević" (1989) i "Hajka na Akteona" (1997).

Iz Srpskog književnog društva su podsetili da su "poezija, proza i eseji Šajtinca prevođeni na engleski, nemački, francuski, španski, mađarski, slovenački, makedonski, rumunski, poljski, finski, turski, slovački i grčki jezik".

Šajtinac je laureat nagrade Fonda "Todor Manojlović" za moderni umetnički senzibilitet za 2019. godinu, a za knjigu poezije "Aveti atara" (2020) nagrađen je 2021. nagradama "Đura Jakšić" i "Vasko Popa".