Kako je Kosta Milićević sahranjen u Kosturnici branilaca Beograda na Novom groblju?

Jedan od tih puteva odveo je na&scaron;eg poznatog slikara od skromnog sela u blizini Skadra, preko Beograda i velikih evropskih metropola, do rati&scaron;ta i Krfa, pa nazad do Beograda.Put mu je dao veliko duhovno bogatstvo, ali ga je sa druge strane ostavio u ovozemaljskom siroma&scaron;tvu, istovremeno mu omogućiv&scaron;i da zablista svojim &quot;krfskim pejzažima&quot; i time zasluži čast da počiva sa svim onim znanim i neznanim junacima koji su svoj počinak na&scaron;li zajedno, položiv&scaron;i živote na oltar Otadžbine.Kosta Milićević se izdvojio kao jedan od najpoznatijih srpskih impresionista, ali i kao umetnik koji je ceo svoj život boreći se sa nema&scaron;tinom ostao za života tek delimično priznat, donev&scaron;i sa sobom seriju slika nastalih u toku Prvog svetskog rata na Krfu.Rođen je u sve&scaron;teničkoj porodici u selu Vraki blizu Skadra 1877. godine. Svog detinjstva se malo sećao, a zapamtio je samo dve stvari: da je pohađao prvo srpsku, a zatim italijansku &scaron;kolu i da je svake godine isčekivao novembar, kada je dobijao kalendar &quot;Orao&quot;, prepun radova slikara Paje Jovanovića i Uro&scaron;a Predića.Kopiranje njihovih radova u sveskama bila mu je prva &scaron;kola crtanja. Po dolasku u Beograd, slikarstvo je učio u &scaron;koli Kirila Kutlika. To mu nije bilo dovoljno, već je gotovo bez novca, probu&scaron;enog &scaron;e&scaron;ira i pohabane odeće, skoro gladan, pre&scaron;ao Dunav i Savu i obreo se u tuđini gde je utolio onu drugu vrstu gladi. Neprestano se boreći sa siroma&scaron;tvom, studirao je slikarstvo u Pragu i Beču, a kasnije i u Minhenu. U Prvom svetskom ratu najpre je učestvovao kao vojnik-dobrovoljac, a kasnije i kao ratni slikar Vrhovne komande na Krfu.Slike koje je Miličević naslikao na Krfu predstavljaju reprezentativne primere srpskog impresionizma, ali je istovremeno pokazao interes i za crtež, prvenstvenomotive sa fronta, pejzaže i niz vojničkih portreta.Njegovi najbolji radovi bili su inspirisani ličnim iskustvima i doživljajima s Krfa. U tom periodu nastala je njegova čuvena serija krfskih pejzaža: Crkva na Krfu, Izgled Krfa, Pristani&scaron;te na Krfu, Maslinjak, Motiv s Krfa i dr.Po zavr&scaron;etku Prvog svetskog rata, u novembru 1919, na Izložbi ratnih slikara Vrhovne komande, kritika se ozbiljnije pozabavila njegovim slikama i osobenim stilom kojim se izdvojio u odnosu na ostale srpske moderniste. Po zavr&scaron;etku rata, radio je kao nastavnik večernje zanatske &scaron;kole u Beogradu.Krajem januara 1920. godine, te&scaron;ko oboleo od zapaljenja pluća i goreći od groznice, po hladnom zimskom vetru iza&scaron;ao je iz svoje kuće na Đurđevom brdu, gologlav i bosonog, u ko&scaron;ulji ogrnut samo ćebetom i na čuđenje prolaznika, u&scaron;ao je u prvi tramvaj koji je nai&scaron;ao. Do&scaron;ao je do kuće svog dugogodi&scaron;njeg prijatelja Mila Pavlovića, misleći da će mu topao dom prijatelja pružiti spas i doneti utehu, ali bolest je već uzela svoj danak.Iste večeri je prebačen u bolnicu gde je i preminuo 29. januara 1920. godine u 43. godini. Iz Državne bolnice je 12. februara 1920. godine prenet na Novo groblje u Beogradu, do parcele namenjene vojnicima stradalim u Prvom svetskom ratu, gde je po svojim slikama, po kojima je ostao zapamćen, s pravom i pripadao.Njegovi posmrtni ostaci su 1927. godine, uređenjem Srpske kosturnice branilaca Beograda, preneti i položeni u posebnu kasetu obeleženu sledećim natpisom: &quot;Kosta Milićević redov + 1920&quot;. Tu je među znanim i neznanim herojima kojima se Otadžbina odužila, slikar na&scaron;ao poslednji smiraj uz svoje ratne drugove.

Kako je Kosta Milićević sahranjen u Kosturnici branilaca Beograda na Novom groblju?

0 Komentari