Meštani iz pepela digli svetinju i sagradili je svojim rukama za samo tri meseca FOTO

Ova jednobrodna građevina koja pripada Eparhiji &scaron;abačkoj predstavlja nepokretno kulturno dobro koje je od 1982. godine pod za&scaron;titom države. Kroz vekove su crkve delile sudbinu svog naroda , crkva brvnara u Donjoj Orovici podignuta 1693 godine potpuno je uni&scaron;tena 1813 godine u Prvom srpskom ustanku.Uprkos te&scaron;kim vremenima, digla se iz pepela zahvlaljujući tada&scaron;njim me&scaron;tanima azbukovačkog kraja. Hram je napravljen za tri meseca, a gradili su ga me&scaron;tani okolnih sela dokazujući da su bili izvrsni neimari. Na crkvi nema nijedan esker, već je crkva građena na žgljebove, daske su se sklapale jedna u drugu.&quot;Prvobitan krov brvnare je sačuvan, samo je preko &scaron;indre dodat lim. Prorezi na hramu, pu&scaron;karnice pokazuju da je postojao način da se turska vojska na vreme odbrani i tada su u hramu ostajali nahrabriji Srbi koji su svojim životima branili veru&quot;, kaže za RINU jerej Jovan Sekulić, paroh orovički.U hramu se pored nekoliko bogoslužbenih knjiga iz 19. veka čuvaju ikone ruskog porekla neprocenjive vrednosti.Ikona Presvete Bogorodice datira iz 1857 godine kao i ikona Gospoda Isusa Hrista, ikona Sv. Jovan Krstitelja hramu je darivana 1891.godine dok ikona Svetog Nikole datira iz 1870.godine. Ovde se nalaze jo&scaron; starije ikone poput ikone Presvete Bogorodice , diptisi i ikona Svetog Jovana Krstitelja. Ikone datiraju iz 17,18 i 19.veka, dodaje paroh orovički Jovan.RINA&quot;U porti hrama nalazi i se i prangija koja je obave&scaron;tavala me&scaron;tane o dolasku neprijateljske vojske, a kasnije za objavljivanje velikih praznika. Me&scaron;tani su je kupili 1840 godine, te&scaron;ka je 130 toka, odnosno 170 kg. Za nju se vezije i jedan narodni običaj da momci koji je podignu, spremni su za ženidbu&quot;, kaže Jovan Sekulić, paroh orovički.Ljubovija ima ogromne potencijale i za razvoj verskog turizma zahvaljujući brojnim pravoslavnim hramovima koji se nalaze na teritoriji ove op&scaron;tine.Na teritoriji op&scaron;tine Ljubovija postoji 14 crkava i četiri manastira. Nezaobilazna destinacija domaćih i stranih turista svakako je Soko Grad, je tvrđava u zapadnoj Srbiji u blizini LJubovije, koja nikada nije osvojena borbom već je uvek menjala gospodare mirovnim ugovorima. Ona je jedna od tvrđava u kojoj su se Turci najduže zadržali i koja je sa jo&scaron; nekoliko gradova predata knezu Mihajlu Obrenoviću 1867. godine.RINA&quot;Podno grada je podignut manastir svetog Nikole. Grad je prema ugovoru, nakon odlaska turske vojske i posade miniran i dobrim delom uni&scaron;ten. Danas je ostalo vrlo malo ostataka bedema i kula, a u samoj utvrdi je na temeljima jedne od kula podignut betonski plato na kome je izgignut veliki krst. Manastir je podigao episkop &scaron;abačko-valjevski Lavrentije i posvećen je Vladici Nikolaju lelićkom i žičkom. Sam manastir raspolaže sa prostranom trepezarijom i 25 jednokrevetnih soba za goste, muzejom i radionicom za mona&scaron;tvo&quot;, kaže Jelena Te&scaron;ić, direktorka Turističke orhanizacije op&scaron;tine Ljubovija.Skriveni u prirodnim lepotama azbukovačkog kraja, manastiri i crkve u LJuboviji na jedinstven način oslikavaju du&scaron;u srpskog naroda koji se uprkos te&scaron;kim vremenima izborio da sačuva svoju veru i pokolenjima ostavi u nasleđe neprocenjivo blago.

Meštani iz pepela digli svetinju i sagradili je svojim rukama za samo tri meseca FOTO

1 Komentari