Osim genetike, načina života i ishrane, u traganju za efikasnim lekom protiv raka, naučnici istražuju sva polja ljudske prirode i ponašanja. Logično, karcinom prostate i seksualni odnosi bi mogli biti u određenoj meri povezani, pa su neki od najvećih onkoloških eksperata u ovoj oblasti udružili snage da bi došli do odgovora.
Naučnike je najviše mučila kontroverza kako seks utiče na rizik obolevanja od karcinoma prostate. Mogu li učestali seksualni odnosi delovati preventivno kod karcinoma prostate i kako promiskuitet deluje na rizik od obolevanja, kao i ima li i kakvu ulogu u kom je dobu ispatanik imao prvi seksualni odnos na povećani rizik?
Metaanaliza objavljena u časopisu "The Journal of Sexual Medicine" možda je dala odgovore na sve dileme. U istraživanje je bilo uključeno 55.490 muškaraca iz devet zemalja (većina studija dolazi iz Severne Amerike, ali su bili zastupljeni i Evropa, Australija, Azija, odnosno Karibi i Kuba) otkrili su da muškarci s manjim brojem seksualnih partnera odnosno partnerki, koji su zreliji izgubili nevinost i koji imaju učestale ejakulacije (dva do četiri puta nedeljno) imaju manji rizik od obolevanja od karcinoma prostate.
Geografija i kultura takođe mogu uticati na rizik od raka prostate. Autori su objasnili da je stopa raka prostate niža u zapadnoj i južnoj Aziji (npr. Indiji i Iranu) nego u Sjedinjenm Američkim Državama. Zbog religioznih tradicija, muškarci u tim kulturama stariji ulaze u prvi seksualni odnos i imaju manje seksualnih partnera od svojih severnoameričkih kolega.
Ovo je arhivirana verzija originalne stranice. Izvinjavamo se ukoliko, usled tehničkih ograničenja,
stranica i njen sadržaj ne odgovaraju originalnoj verziji.
Komentari 18
Pogledaj komentare