Mediji: Hrvatska je priznala, prvi put; To je bio genocid nad Srbima

Sve se desilo, kako se navodi, 2. decembra, kada su zagrebački predstavnici izlagali plan za unapređenje Spomen-područja Jasenovac u skladu sa uputstvima koje je IHRA dala prošle godine.

Ova uputstva bila su rezultat konstatovanog nezadovoljavajućeg stanja u spomen-području, ali i u Hrvatskoj uopšte kada su u pitanju mesta stradanja u Drugom svetskom ratu, u šta su se delegacije IHRA uverile prilikom poseta pre godinu dana, kada je Hrvatska bila domaćin zasedanja.

Posle izlaganja predstavnika Zagreba, austrijska delegacija postavila je hrvatskoj direktno pitanje priznaje li odavno dokazani genocid koji izvršila nad Srbima u Jasenovcu i na celoj teritoriji NDH, s obzirom na to da je bivši direktor spomen-područja Ivo Pejaković podneo ostavku pošto se od njega, kako je rekao, tražilo da za srpsko stradanje, za razliku od jevrejskog i romskog, ne koristi naziv genocid, prenose Novosti.

U odgovoru, Sara Lustig, šefica delegacije Hrvatske, rekla je decidno da niko ne može da poriče genocidnu prirodu režima NDH i zločina izvršenog nad Srbima.

Onda su delegacije SAD, Izraela i naše zemlje tražile da to ponovi, što je i učinila. Tako je zvanično potvrdila stav Hrvatske - da je nad srpskim narodom koji je živeo na teritoriji NDH, ova država izvršila genocid u vreme svog postojanja, od 1941. do 1945.

Ovo je ogroman zaokret u odnosu na sve ono što se dešavalo u vreme prošlogodišnjeg hrvatskog predsedavanja IHRA - om, ističu novosti.

Među preporukama koje su tada date zvaničnom Zagrebu, a koje je ovaj u prvi mah prećutao sopstvenoj javnosti, nalazi se zahtev da se na panoima ispred jasenovačkog muzeja jasno vidi ko su bile žrtve, a ko dželati, zatim da je počinjen genocid, ko ga je počinio i da se pokuša utvrditi imenom i prezimenom tačan broj ubijenih, piše dalje u tekstu.

Sugerisano je i da Hrvatska sa Kamenim cvetom, spomenikom Bogdana Bogdanovića na spomen-području Jasenovac, konkuriše za zaštićeno kulturno dobro na listi Uneska.

Članica britanske delegacije Džili Kar insistirala je i da se izvrše nove sondaže terena i eventualno utvrde potencijalne masovne grobnice ili nađu drugi istorijski artefakti.

Ni istoričari nisu ubeđeni u postojanje ostataka masovnih grobnica, zalivenih krečom, pošto je ovo područje često plavilo, ali su mogući ostaci logorskog života, odnosno predmeti iz svakodnevnog života logoraša, a možda i oružja i oruđa kojima su mučeni. Traženo je i da se mapiraju svi logori u NDH.